אידן דרייען זיך ארום מיט ווייטאג אויסגעגאסן אויף די געזיכט.
יעצט בין הזמנים קען מען נישט נישט אדרעסירן די בחורים פראבלעם צום אלעמען ערשט.
די חברה דרייען זיך מיט אזא מין צובראכנקייט.
פארקנאקט און פארזעצט. הונגעריג נאך אביסל לעכטיגקייט.
דער עילוי דער מתמיד איז זוכה צו עולמך תראה בחייך... ער שווימט אין ים החכמה... אבער וואס איז מיט די איבריגע...?!
די הארמאנען מאנען און פאדערן זייערס, און לעומתם ארור יאמרו, זיי זענען פארשאלטן מיט די ערגסטע קללות אויב חלילה פאלן זיי דורך מיט א נגיעה קלה...
מ'קומט אהיים אויף יום טוב, די שוועסטערס בליען און שמייכלען, אבער דער דיסקרימאניטע גענדער, די זכרים, זיצן און קלאגן...
שוין עד כאן פאר יעצט.
כל טוב!
אין תגובות:
הוסף רשומת תגובה